Wat is de grootste vrees van een zeiler die in een wedstrijd met uiteenlopende klassen start en zelfs met verschillende boottypes? Verdwijnen in de complexiteit van de handicapbrekening, natuurlijk. Of overschaduwd worden door de meerrompsboten ( catamarans of trimarans) die wellicht het niet zo goed doen in aan de windse omstandigheden, maar globaal genomen sneller zijn. “Het is goed dat ik deze race win,” laat Michel Kleinjans zich ontvallen terwijl hij van op het terras van de Royal Western Yacht Club naar de achtervolgers uitkijkt. “Zo weet je tenminste waar ik dat allemaal voor gedaan heb. “
De ’cliffhanger’ situatie ontstond al wanneer het weerbericht vlak voor de start vanuit Lowestoft doorkwam: er zou voor de laatste etappe amper wind staan om te kunnen optornen tegen de sterke stromingen in het Kanaal. “Michael en ik waren het er over eens dat de tegenstroom de grootste hindernis zou zijn, dus zijn we maar naar het midden van de Noordzee opgeschoven, waar het dieper is en er dus minder tegenstroom staat. La Promesse heeft de optie genomen van zo dicht mogelijk onder de kust te blijven. Soms kan je zo ook tegenstroom vermijden op ondieptes. Maar daar hadden ze blijkbaar nog minder wind dan wij. Op de satelliettracker zag je ze achteruit gaan. Ze hebben bovendien dik twee uur verloren door te willen ankeren. Zoveel touw aan elkaar knopen, laten zakken en weer ophijsen met de hand als de stroom draait, reken maar uit. “ Vooral na het passeren van de engte tussen Dover en Calais leek het even of de Immo BIB onderweg was naar Frankrijk in plaats van het Zuid Engelse Wight te willen ronden. “Bij de kapen moet je wegblijven,” zegt Kleinjans nog “ tenzij je stroom mee hebt.”
Toen de Immo BIB Start Point rondde, de laatste Kaap van het Zuid Engelse Devon voor je recht op Plymouth kan aansturen, ging het getijdehek dicht. Kleinjans / Liddy gingen met de stroom mee naar de finish, de achtervolgers moesten afrekenen met tegenstroom.
Het is duidelijk dat een sterke tactiek het onderscheid heeft gemaakt in deze Britse klassieker. Kleinjans voer een nek een nek race met Lampe / Boosman en Plas / Verhoef ( Roaring Again) inde goed vertegenwoordigde 40 voets klasse. De verschillen van amper een uur op de totaaltijd van 19 dagen en meer, bewijzen hoe sterk de teams aan elkaar gewaagd zijn. “Dat maakt de race precies zo interessant, “ zegt Kleinjans, “en ook zo spannend om te varen. Het is een extra voldoening omdat er heel wat gewerkt en verbeterd is aan de boot. Tijdens de race zelf is er een nieuwe motor ingekomen, zodat de pomp voor de waterballast die de boot recht houdt kon blijven werken. Dat is dus allemaal niet voor niks geweest.
Kleinjans gaat de eerstvolgende dagen een beetje vakantie nemen en zich dan grondig voorbereiden op de volgende uitdaging: de Route Du Rum, die andere klassieker tussen Saint Malo en het Antilliaanse Guadeloupe die op 29 oktober start. En wie wordt er de belangrijkste tegenstander in de open 40 voetersklasse? La Promesse.
Meer op info op de site van de organisatie: http://www.rwyc.org/ShetlandRBI/home.asp
Comments